ข่าว - การตรวจความหนาแน่นของกระดูกคืออะไร?

การทดสอบความหนาแน่นของกระดูกใช้เพื่อวัดปริมาณแร่ธาตุในกระดูกและความหนาแน่นอาจทำได้โดยใช้รังสีเอกซ์, การดูดกลืนรังสีเอกซ์พลังงานคู่ (DEXA หรือ DXA) หรือการสแกน CT แบบพิเศษที่ใช้ซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์เพื่อตรวจสอบความหนาแน่นของกระดูกของสะโพกหรือกระดูกสันหลังด้วยเหตุผลหลายประการ การสแกน DEXA จึงถือเป็น “มาตรฐานทองคำ” หรือการทดสอบที่แม่นยำที่สุด

การวัดนี้จะบอกผู้ให้บริการด้านการแพทย์ว่ามีมวลกระดูกลดลงหรือไม่นี่คือภาวะที่กระดูกเปราะมากขึ้นและมีแนวโน้มที่จะแตกหักหรือแตกหักได้ง่าย

การทดสอบความหนาแน่นของกระดูกใช้เพื่อวินิจฉัยโรคกระดูกพรุนเป็นหลักและโรคกระดูกพรุน.นอกจากนี้ยังใช้เพื่อระบุความเสี่ยงต่อการแตกหักในอนาคตของคุณด้วยโดยทั่วไปขั้นตอนการทดสอบจะวัดความหนาแน่นของกระดูกของกระดูกสันหลัง แขนท่อนล่าง และสะโพกการทดสอบแบบพกพาอาจใช้รัศมี (1 ใน 2 กระดูกของแขนท่อนล่าง) ข้อมือ นิ้ว หรือส้นเท้าในการทดสอบ แต่ไม่แม่นยำเท่ากับวิธีที่ไม่สามารถพกพาได้ เนื่องจากทดสอบเพียงตำแหน่งกระดูกเดียวเท่านั้น

การเอกซเรย์มาตรฐานอาจแสดงกระดูกที่อ่อนแอแต่เมื่อเอกซเรย์มาตรฐานสามารถเห็นความอ่อนแอของกระดูกได้ ก็ถือว่ารักษาได้ไกลเกินกว่าจะรักษาได้การทดสอบความหนาแน่นของกระดูกสามารถพบว่าความหนาแน่นและความแข็งแรงของกระดูกลดลงตั้งแต่เนิ่นๆ ซึ่งการรักษาจะมีประโยชน์

ผลการทดสอบความหนาแน่นของกระดูก

การทดสอบความหนาแน่นของกระดูกจะกำหนดความหนาแน่นของมวลกระดูก (BMD)ค่า BMD ของคุณเปรียบเทียบกับค่าปกติ 2 ค่า ได้แก่ คนหนุ่มสาวที่มีสุขภาพดี (คะแนน T ของคุณ) และผู้ใหญ่ที่ตรงกับอายุ (คะแนน Z ของคุณ)

ขั้นแรก ผลลัพธ์ BMD ของคุณจะถูกเปรียบเทียบกับผลลัพธ์ BMD จากผู้ใหญ่อายุ 25 ถึง 35 ปีที่มีสุขภาพดีซึ่งมีเพศและเชื้อชาติเดียวกันของคุณค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) คือความแตกต่างระหว่าง BMD ของคุณกับค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานของคนหนุ่มสาวที่มีสุขภาพดีผลลัพธ์นี้คือคะแนน T ของคุณคะแนน T ที่เป็นบวกบ่งชี้ว่ากระดูกมีความแข็งแรงมากกว่าปกติT-score ที่เป็นลบ บ่งชี้ว่ากระดูกอ่อนแอกว่าปกติ

ตามที่องค์การอนามัยโลกระบุ โรคกระดูกพรุนถูกกำหนดโดยพิจารณาจากระดับความหนาแน่นของกระดูกต่อไปนี้:

ค่า T-score ภายใน 1 SD (+1 หรือ -1) ของค่าเฉลี่ยของคนหนุ่มสาว บ่งชี้ถึงความหนาแน่นของกระดูกตามปกติ

T-score 1 ถึง 2.5 SD ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของผู้ใหญ่วัยหนุ่มสาว (-1 ถึง -2.5 SD) บ่งชี้ว่ามีมวลกระดูกต่ำ

T-score 2.5 SD หรือมากกว่านั้นต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของคนหนุ่มสาว (มากกว่า -2.5 SD) บ่งชี้ว่ามีโรคกระดูกพรุน

โดยทั่วไป ความเสี่ยงต่อการเกิดกระดูกหักจะเพิ่มเป็นสองเท่าโดยที่ค่า SD ต่ำกว่าปกติดังนั้น บุคคลที่มีค่า BMD ต่ำกว่าปกติ 1 SD (T-score -1) จะมีความเสี่ยงต่อกระดูกหักมากกว่าบุคคลที่มีค่า BMD ปกติถึง 2 เท่าเมื่อทราบข้อมูลนี้แล้ว ผู้ที่มีความเสี่ยงสูงต่อกระดูกหักสามารถได้รับการรักษาโดยมีเป้าหมายเพื่อป้องกันกระดูกหักในอนาคตโรคกระดูกพรุนระดับรุนแรง (ที่จัดตั้งขึ้น) หมายถึงการมีความหนาแน่นของกระดูกที่ต่ำกว่า 2.5 SD ต่ำกว่าผู้ใหญ่วัยหนุ่มสาว โดยจะมีกระดูกหักในอดีตหนึ่งครั้งหรือมากกว่านั้นเนื่องจากโรคกระดูกพรุน

ประการที่สอง BMD ของคุณจะถูกเปรียบเทียบกับเกณฑ์ปกติที่ตรงกับอายุสิ่งนี้เรียกว่าคะแนน Z ของคุณคะแนน Z คำนวณในลักษณะเดียวกัน แต่จะเปรียบเทียบกับบุคคลที่มีอายุ เพศ เชื้อชาติ ส่วนสูง และน้ำหนักเท่าคุณ

นอกเหนือจากการทดสอบความหนาแน่นของกระดูกแล้ว ผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพของคุณอาจแนะนำการทดสอบประเภทอื่นๆ เช่น การตรวจเลือดซึ่งอาจใช้เพื่อค้นหาโรคไต ประเมินการทำงานของต่อมพาราไธรอยด์ ประเมินผลของการรักษาด้วยคอร์ติโซน และ /หรือประเมินระดับแร่ธาตุในร่างกายที่เกี่ยวข้องกับความแข็งแรงของกระดูก เช่น แคลเซียม

เหตุใดฉันจึงต้องมีการทดสอบความหนาแน่นของกระดูก?

การทดสอบความหนาแน่นของกระดูกส่วนใหญ่ทำเพื่อค้นหาโรคกระดูกพรุน (กระดูกบางและอ่อนแอ) และภาวะกระดูกพรุน (มวลกระดูกลดลง) เพื่อให้สามารถแก้ไขปัญหาเหล่านี้ได้โดยเร็วที่สุดการรักษาตั้งแต่เนิ่นๆ จะช่วยป้องกันกระดูกหักได้ภาวะแทรกซ้อนของกระดูกหักที่เกี่ยวข้องกับโรคกระดูกพรุนมักรุนแรงโดยเฉพาะในผู้สูงอายุโรคกระดูกพรุนตั้งแต่เนิ่นๆ สามารถวินิจฉัยได้ ยิ่งเริ่มการรักษาได้เร็วเท่าไร ก็ยิ่งทำให้อาการดีขึ้น และ/หรือป้องกันไม่ให้อาการแย่ลง

การทดสอบความหนาแน่นของกระดูกอาจใช้เพื่อ:

ยืนยันการวินิจฉัยโรคกระดูกพรุนหากคุณมีกระดูกหักอยู่แล้ว

ทำนายโอกาสกระดูกหักในอนาคต

กำหนดอัตราการสูญเสียกระดูกของคุณ

ดูว่าการรักษาได้ผลหรือไม่

มีปัจจัยเสี่ยงหลายประการสำหรับโรคกระดูกพรุนและข้อบ่งชี้ในการทดสอบความหนาแน่นปัจจัยเสี่ยงทั่วไปบางประการสำหรับโรคกระดูกพรุน ได้แก่:

สตรีวัยหมดประจำเดือนที่ไม่ได้รับฮอร์โมนเอสโตรเจน

อายุที่มากขึ้น ผู้หญิงอายุเกิน 65 ปี และผู้ชายอายุเกิน 70 ปี

สูบบุหรี่

ประวัติครอบครัวเกี่ยวกับกระดูกสะโพกหัก

การใช้สเตียรอยด์ในระยะยาวหรือยาบางชนิด

โรคบางชนิด เช่น โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ เบาหวานชนิดที่ 1 โรคตับ โรคไต ภาวะต่อมไทรอยด์ทำงานเกิน หรือภาวะพาราไทรอยด์ทำงานเกิน